Sonsuzlukta Kayboluyor Sonsuz Olmayan Bedenlerimiz

Dünyanın döndüğünü hissediyorum. İnsanların her şeye rağmen hayatlarına devam ettiklerini görüyorum. Cesareti olanların bu dünyayı terkettiğini görüyorum. Ve benim gibilerin bu dünyanın karanlığına çekildiğini, ruhlarımızın kayboluşlarını hissediyorum. Kayboluyoruz. Kendi içimizde kendimizi kaybediyoruz. Düşüncelerimiz var bizi yiyip bitiren. Ve hayallerimiz var bize yaşamak için umut veren. İyi ya da kötü yaşamak için bir yol buluyoruz. Ama buna yaşamak denir mi? Bilmiyorum. Eğer hâlâ umudunuz varsa mutlu olmak için, peşinden koşun. Çünkü ne mutluluk ne de umut sonsuz bir duygudur. Bazen tükenirler, kaybolurlar. Beklemeyin. Sonuçta biz de karşımızdakiler de duygularımız gibi sonsuz değiliz...